روزی که فهمیدم اومدی تو دلم نفس مامان!

تو یکی از روزای بارونی و بهاری که روز تولدمم بود من احساس عجیبی داشتم گل دختر مامان.نمیدونم چرا همش احساس میکردم که قراره یه فرشته کوچولو مهمون دلم شه...خلاصه همون روز صبحش بی بیزدم و دیدم بلهههههه مثبته...خیلی حس قشنگی بود اون لحظه عمر مامان.یعنی امکان ندارع ادم بتونه وصفش کنه ولی محض احتیاط با بابایی رفتیم ازمایش دادم. گفتن 1 ساعت دیگه اماده میشه....اون 1 ساعت برامون 1 سال گذشت!!!تصمیم گرفتیم بریم لاله پارک یه دوری بزنیم تا زود بگذره زمان..1 ساعت دل تو دلم نبود ولی به روی خودم نمی اوردم پیش باباییت...با خودم میگفتم نکنه یه وقت منفی باشه ولی بعد بلافاصله زبونمو گاز میگرفتم!خخخخبعد 1 ساعت اومدیم جوابو بگیریم خانومه گفت مثبته ولی بتاتون پایینه...بابایی با تعجب خانومه رو نگا میکرد ولی من چون میدونستم بتا چیه و مقدار پایینش یعنی چی گفتم باشه چندروز دیگه میاییم تکرار میکنیم از رو که گفتن 4 روز بعد بیایید.چرا دروغ بگم یکمی تو ذوقمون خورد ولی هردوتامونم بخاطر اون یکی به روی هم نمی اوردیم...خلاصه بابای چون دید من ناراحت شدم گفت بابا غصه نخور ایشالله که مثبت میشه.بعدشم طبق معمول بقیه تولدام بابایی شام رو برنامه ریزی کرده بود برا هتل شهریار یه شام رمانتیک و دونفره ولی درواقع سه نفره بود این شام و ما مطمئن نبودیم از وجود مسافرکوچولومون.ولی یه حسی که الان میفهمم باید اسمشو حس مادرانه گذاشت بهم میگفت که فرشته من تو دلمه.خلاصه عزیزدل مامانی اون 4 روز هم با همه استرساش گذشت و روز شنبه 31 فروردین ماه دوباره رفتیم از دادیم و بعد 1 ساعت که ایندفعه ترجیح دادیم اون 1 ساعت رو خونه بشینیم ایندفعه بعد رفتیم ازمایشگاه جواب رو گرفتیم.اون لحظه که باز کردم دیدم بتا 388 شده از خوشحالی نمیدونستم چکار کنم؟!!!با هزار مصیبت خودمونو رسوندیم به ماشینو  تو ماشین محکم همدیگه رو بغل و بوس کردیم با بابایی! قرار گذاشته بودیم با بابا اولین روزی که اومدنتو میفهمیم بریم برات یه لباس خوشگلو مامانی بگیریم بهعنوان سمبل رفتیم و از کوپولی یه بادی استین بلند خالدار گرفتیم و همون روزم تو دلم بهت قول دادم که تو بیمارستان هم همینو تنت کنم فسقل مامان.الهی دورت بگردم جیگر طلام.